شب مسابقه گرسنه خوابیدیم!
به گزارش پایگاه خبری شورا آنلاین امیر مهدیزاده پس از کسب مدال برنز بیست و دومین دوره مسابقات قهرمانی جهان که به میزبانی آلمان در حال پیگیری است اظهار داشت: همیشه مسابقات جهانی در رشته کاراته در بالاترین سطح برگزار میشود ما برای حضور در این رقابتهای بزرگ و مهم ۸ ماه در اردوهای تیم ملی حضور داشتیم. تورنمنتهای خوبی پیش از اعزام به مسابقات جهانی داشتیم، اما متأسفانه ما را برای اعزام به این رقابتها با بدترین شرایط اعزام کردند. من تعجب میکنم که ما برای کجا تمرین میکردیم و این همه تدارکات در طول این مدت برای چه بوده که این طور ما را به مسابقات اعزام کردند.
وی در ادامه افزود: جایی که من میتوانستم مدال طلای مسابقات جهانی فرانسه را تکرار کنم حالا خودمان باعث شدیم این مدال طلا را از خودمان بگیریم. ما به جای اینکه ۲ شب قبل از مسابقات استراحت کنیم متأسفانه خواب و خوراک نداشتیم. برای رسیدن به آلمان ۱۷ ساعت در مسیر بودیم.
نماینده وزن ۶۰ کیلوگرم تیم ملی کاراته کشورمان افزود: صحبتهای من مربوط به شخص خاصی نیست و میخواهیم از شرایطی که برایمان پیش از اعزام به وجود آمد انتقاد کنم. من یکشنبه قبل از اعزام از سالن کبکانیان یک مقدار برنج گرفتم و همان برنج را روز وزنکشی مسابقات خوردم و با همان غذا راهی تاتامی جهانی شدم. من نمیدانم دلیل اینکه قبل از مسابقات به ما ناهار و شام نمیدادند چه بود؟! بدترین اتفاقی که برای من و سعید احمدی در این چند روز رخ داد این بود که وقتی بعد از مراسم وزنکشی به هتل آمدیم کسی نبود که حالی از ما بپرسد و گرسنه خوابیدم.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: گویا دوستان اصلاً برایشان مهم نبود که ما میخواهیم در مسابقات جهانی مبارزه کنیم. شام و ناهار که به ما ندادند، حداقل اجازه ندادند استراحت کنیم. شب قبل از مسابقات ساعت ۱۱ و نیم شب با ما تماس میگیرند و از خواب بیدار میکنند که آیا قرمهسبزی میخورید! من سؤالم از دوستان عزیز این است آیا شما نباید شرایطی برای ما فراهم میکردید که قبل از مسابقات استراحت داشته باشیم. خیلی برایم عجیب بود که چرا این کارها را میکنند.
مهدیزاده در ادامه گفت: بازی با هلند یک لحظه از لحاظ بدنی مقابل حریفم کم آوردم و ایستادم همان باعث شد که بازی را واگذار کنیم. باور کنید اصلاً مغزم کار نمیکرد به همین راحتی طلا را از دست دادم و حالا نمیتوانم کاری کنم. در مورد کوچ نمیخواهم حرفی بزنم و شما تا آخرش بروید.
وی در پایان گفت: بعد از کسب مدال برنز برای اتفاقی که افتاد حسابی گریه کردم ۸ ماه زحمت کشیده بودم تا دومین مدال طلای مسابقات را کسب کنیم واقعاً خودمان مدال را از امیر مهدیزاده گرفتیم.