روایت سفیر اتریش از زندگی در پایتخت: مترو سواری تا جنوبی ترین نقطه تهران و پیاده روی تا تجریش

به گزارش شوراآنلاین، «استفان شولتس» سفیر اتریش در ایران روایتی تازه از زندگی در تهران کرده است، او در مورد زندگی شهری در تهران گفته است: تهران یک شهر سرزنده است. ۱۵میلیون تن جمعیت دارد. این تقریبا دوبرابر کل جمعیت اتریش است. فرهنگ در این شهر زنده است. بارها در تالار وحدت به تماشای کنسرت نشسته‌ام؛ کنسرت‌هایی که ساعت  ۹تا ۹:۳۰ شب تازه آغاز می‌شود و تا نیمه‌شب ادامه دارد. این ساعت‌ها در اروپا چندان معمول نیست. ساختمان‌های قدیمی تهران که بازسازی شده‌اند و در اختیار عموم قرار گرفته‌اند، واقعا جذابند. بعضی‌ از آنها که کافه شده‌اند و فضایی برای کتاب خواندن هم دارند، جذابیت‌شان دوچندان است.

سفیر اتریش در ایران از سیستم حمل و نقل عمومی برای رفت و آمد در تهران استفاده می‌کند و می‌گوید: سیستم مترو در تهران بسیار عالی است. قبل از شیوع کرونا، من و همسرم زیاد از مترو استفاده می‌کردیم. متروی تهران دسترسی به نقاط مختلف شهر را راحت کرده و هنوز هم در حال توسعه است. خطوط ویژه اتوبوسرانی هم فوق‌العاده است. سال گذشته یک‌بار من و همسرم تصمیم گرفتیم مسیر تجریش تا فرودگاه امام خمینی را با مترو برویم. تجربه جالبی بود.

با این حال او بخش ناخوشایند زندگی در تهران را ترافیک می‌داند: روزهایی هست که مثلا سه  جلسه در نقاط مختلف تهران دارم و بعد حساب می‌کنم می‌بینم ۶ ساعت در ماشین بوده‌ام. اخیرا شاید شرایط بهتر شده باشد، اما واقعا اگر بخواهم سؤال شما را جواب بدهم باید بگویم ترافیک. به‌سختی می‌شود برای رسیدن به جلسات برنامه‌ریزی کرد.

پیاده روی تا تجریش
«استفان شولتس» درباره پرسه‌زنی در شهر هم گفته است: خانه ما نزدیک تجریش است. من و همسرم خیلی وقت‌ها پیاده تا میدان تجریش می‌رویم. بازار تجریش خیلی جذاب است. هروقت مهمانی داشته‌ایم، تجریش و بازار و امامزاده دوست‌داشتنی کنار بازار برایش جالب بوده است. دربند و درکه زیاد می‌رویم. پیاده تا سعدآباد هم زیاد رفته‌ایم. کاخ‌موزه نیاوران هم می‌رویم، اما با ماشین. می‌دانید، تهران جزو معدود پایتخت‌های دنیاست که یک رشته‌کوه درست در مقابل شهر کشیده شده است. آخر هفته‌ها به‌راحتی و در کمترین زمان ممکن می‌توان کوه رفت. در مرکز شهر، قطعا انتخاب ما پارک هنرمندان است. خیابان ولیعصر هم برای پیاده‌روی خیلی جای خوبی است.

او تهران را شهری در مسیر مدرن شدن در عین حفظ بافت سنتی می‌داند و می‌گوید: باید بگویم در تهران شاهد مدرنیزاسیون سریع بوده‌ام. استفاده از تکنولوژی‌های مدرن در زندگی شهری در تهران بسیار مشهود است. خرید آنلاین بسیار رشد کرده است. خیلی چیزهایی که اینجا وجود دارد، در کشور ما اصلا امکان‌پذیر نیست؛ بس که قوانین و مقررات دست‌ و پاگیر وجود دارد. انقلابی که در حوزه تکنولوژی‌های اطلاعاتی و ارتباطی در اینجا رخ داده، بسیار قابل توجه است. گاهی به شرکت‌های اتریشی می‌گویم این اپلیکیشن یا آن اپلیکیشن را دیده‌اید؟ چقدر راحت می‌شود خرید کرد، یا چیزی را به جایی فرستاد. در اطراف تهران از یک کشاورز سیب‌زمینی خریدیم، خیلی راحت دستگاه پوز را آورد و کارت کشیدیم.

حناچی می‌خواهد الگویی برای مردم باشد
سفیر اتریش در ایران درباره فرهنگ دوچرخه سواری در تهران هم گفته است: شهردار تهران به‌شدت به توسعه فرهنگ دوچرخه‌سواری متعهد است و این برای من خیلی جالب بوده است. در تهران مثل وین، در برخی خیابان‌ها مسیر تردد دوچرخه ساخته شده و این قطعا به استفاده از دوچرخه کمک می‌کند. همین کمپین سه‌شنبه‌های بدون خودرو که من هم چندباری همراه آقای حناچی به آن پیوسته‌ام، ابتکار بسیار بجایی است.

«استفان شولتس» این کمپین را موفقیت آمیز می‌داند و می‌گوید:  همه شهردار را می‌بینند که هفته‌ای یک‌بار سوار دوچرخه مسیری را رکاب می‌زند. پیر و جوان هم همراه او می‌آیند. به‌نظر من حرکت آقای حناچی در کمپین سه‌شنبه‌های بدون خودرو خیلی شجاعانه بوده است. خب، او می‌خواهد الگویی برای مردم باشد. وقتی یک‌بار یا ۲ بار در سال چنین کاری می‌کنید، می‌شود گفت فقط برای پز سیاسی است، اما وقتی یک سال تمام روزهای سه‌شنبه دوچرخه سوار می‌شوید، یعنی حرفی برای گفتن دارید. خیلی‌ها ممکن است بگویند ژست سیاسی است. نه در اینجا، در اروپا هم همین حرف‌ها را ممکن است بزنند. اما پشتکار آقای حناچی برای من خیلی مهم بوده است. من خودم یک‌بار برای دیدن شهردار با دوچرخه رفتم. راستش از اینجایی که من و شما نشسته‌ایم تا دفتر شهردار در مرکز شهر را رکاب نزدم، اما واقعا جایی در مرکز شهر از ماشین پیاده شدم و با دوچرخه تا دفتر شهردار رفتم. من فکر می‌کنم هر دو شهر وین و تهران در ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری در مسیر درست قرار دارند.

او درباره رویکرد مدیریت شهری مبنی بر ایجاد شهری انسان‌محور گفته است: به اعتقاد من این یک رویکرد جامع به مدیریت شهری است. من در گزارشی، این رویکرد شهرداری تهران به برنامه‌های توسعه‌ای شهر را به وین گزارش کرده‌ام. این تجربه می‌تواند برای ما هم مفید باشد. اینکه شما افراد ذی‌نفع را در برنامه‌ریزی‌ها دخیل بدانید، معنایش این است که شما برای آنها برنامه‌ریزی می‌کنید. اینکه از مردم بپرسید شما از من چه می‌خواهید؟ از من می‌خواهید چطور این کلانشهر را اداره کنم؟ ایده‌ای که از دل شهر بیرون بیاید و کارشناسی شود و در نهایت به سمت اجرا برود، موفق خواهد بود. نباید فراموش کنیم که در این میان، ثابت‌قدم بودن رمز موفقیت است. اینکه امسال یک رویکرد را در پیش بگیریم و سال دیگر، رویکردی دیگر، خب، درنهایت می‌شود همان سیاسی‌کاری‌هایی که دیگران انجام می‌دهند.

مرزهای تهران را دریابید
به گفته سفیر اتریش در ایران؛ به اعتقاد من، شهردار تهران یک سیاستمدار به‌معنای معمول آن نیست؛ معماری است که اکنون اداره شهر را در دست گرفته است. می‌دانید، معماری هسته اصلی زندگی شهری است؛ آن نوع معماری که پیش از هر چیز به فکر سلامت شهروندانش باشد. اگر از من بپرسند در چارچوب این مدیریت انسان‌محور، توصیه شما برای اداره کلانشهری مثل تهران چیست، می‌گویم مرزهای تهران را دریابید. باید مشخص شود حد آخرین بنای شهری که ساخته می‌شود، کجاست؛ یعنی بدانیم کجا شهر تمام می‌شود و کجا طبیعت آغاز می‌شود. بالاخره یک جایی این شهر باید تمام شود. مردم تهران از نظر روانی نیاز دارند بدانند کجا از شهر خارج می‌شوند و کجاست که دیگر وارد طبیعت می‌شوند. مثلا از نظر من، آخرین ایستگاه مترو باید نقطه پایان شهر و نقطه آغاز طبیعت اطراف تهران باشد؛ نه اینکه تازه به منطقه‌ای برسیم که نیمه توسعه‌یافته است.

منبع: همشهری