خاطره بازی از شورای اول/حکیمی پور و ترور حجاریان

فردا مرا برای تفهیم اتهام ـ به کانکسی که در محوطه زندان بود ـ پیش قاضی رازقندی بردند. در تفهیم اتهام عنوان کردند که دلیل بازداشتم سه موضوع است: اینکه نتوانم فرار کنم، اسناد ترور را امحا نکنم و تبانی نداشته باشم؛ و گفتند که من طراح اصلی ترور بوده‎ام!

از دلایل و اسناد و مدارک اتهام پرسیدم، گفتند آقای مقدمی این حرف را زده؛ درخواست کردم تا او را بیاروند که جلوی من این حرف‎ها را بزند. با رد تمام اتهامات درخواست کردم تا با وکیلم صحبت کنم. آقای «رهامی» را به عنوان وکیل خود معرفی کردم.

روزی چند بار، با چشم بند و دستبند برای بازجویی می‎رفتم ولی کم کم سوالات از موضوع اصلی که ترور سعید حجاریان بود خارج شد و مسائلی مطرح شد که ربطی به موضوع نداشت. بازجو بعد از چند جلسه گفت که بهتر است از فرصت استفاده کنیم و به بحث‎های  دیگری که درباره شما مطرح است بپردازیم تا همین جا تعیین تکلیف شود. من هیچ نگرانی از خودم و گذشته‎ام نداشتم و درخواست کردم برای سهولت کار ضبط صوتی بیاورند و راجع به آن مسائل شفاهاً صحبت کنم. مسائلی در ارتباط با هفته نامه «امید زنجان» و مواضع و محتوای آن که صاحب امتیاز و مدیر مسئولش بودم و سالها در زنجان منتشر می‏شد؛ عملکردم در مجلس چهارم و هیات مدیره سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی و… هر ابهام و صحبتی بود مطرح شد من هم پاسخ دادم. یک بار هم قاضی مرا با محمدعلی مقدمی روبرو کرد، اما آنچه آنها ادعا می‎کردند بر زبان او جاری نشد و صرفاً گفت که من از آقای حکیمی پور توصیه نامه‏ای برای آقای حجاریان گرفته بودم. واقعیت هم همین بود.

در تمام طول مدت زندان در انفرادی بودم و حتی امکان تماس با خانواده‎ام را هم نداشتم. البته بعداز چند روز یک تماس تلفنی با همسرم گرفتم او را از نگرانی درآوردم.

در کل مدت بازداشت یکی دوبار بیشتر فرصت هواخوری نداشتم، ولی تعدادی کتاب به من داده بودند که شب‏ها و در اوقات مابین بازجویی‎ها مطالعه می‎کردم و بطور مشخص کتاب «عبدالفتاح عبدالمقصود» در باره زندگی حضرت علی(ع) که توسط مرحوم طالقانی ترجمه شده بود در دستم بود.