خواست مردم بازگشایی کامل پیاده راه ۱۷ شهریور است

وی در پاسخ به پرسشی در خصوص نظرسنجی از ساکنان این پیاده‌راه که نشان می‌داد ۹۰ درصد ساکنان با اجرای این پروژه مخالف‌اند، گفت: من این نظرسنجی را مطالعه نکرده ام که بتوانم به آن استناد کنم، اما بر اساس بازدیدهای میدانی که انجام داده ام، می‌گویم که کسبه در این محدوده، ناراضی هستند. در بین کسبه نیز افرادی هستند که وضع موجود را تحمل کرده‌اند و برخی نیز به شدت از وضع کنونی ناراضی هستند و تعدادی نیز متوقع به ناحق هم وجود دارند.

طلایی در خصوص افزایش آسیب های اجتماعی در این محدوده توضیح داد: در زمان مسئولیتم در نیروی انتظامی، یکی از محورهای پرآسیب پایتخت همین محور ۱۷ شهریور بود. به عنوان یک شهروند از شما می‌پرسم، ما باید با وجود گذشته این محدوده، این خیابان را دوباره بازگشایی کنیم که پیاده‌روها و خیابان در تصرف موتورسیکلت فروش‌ها و ماشین‌فروش‌ها قرار گیرد؟ این که گفته می‌شود با پیاده راه شدن این خیابان جرایم در ۱۷ شهریور افزایش پیدا کرده است، قابل قبول نیست. این را به عنوان یک کارشناس بی طرف می گویم.

نایب رییس شورای شهر تهران  اضافه کرد: در زمان اجرای این طرح دائما از شهرداری درخواست می کردیم پیوست‌های مطالعاتی این پروژه را به شورا ارائه کند که تاکنون داده نشده است. همچنین اگر در زمان اجرای این پروژه، ذینفعان دیده می شدند و حقوق آنها لحاظ می شد، منافع آنها دیده می شد، آنها را در اجرای پروژه دخالت می‌دادند، مدیریت شهری خواسته‌های آنها را می‌شنید، برای آینده پروژه، شرایط این افراد پیش‌بینی می‌شد، بدون شک این اعتراضات را نداشتیم.

وی با بیان اینکه این وضعیت تنها مربوط به محدوده ۱۷ شهریور نیست. بازدیدی از مجموعه حکیمیه داشته‌ام در این محله، مرکز کارورزی و کارآفرینی معتادان بهبود یافته، در حال احداث است که صددرصد مردم آنجا مخالف‌اند، اما وقتی در خصوص این پروژه توضیح می‌دهیم و ابهامات را برطرف می‌کنیم، مخالفان کاهش پیدا می‌کنند. در این پروژه دلیل مخالفت مردم این است که نمی‌دانند چه اتفاقی قرار است در این مرکز بیفتد، همچنین نمی‌دانند بعد از بهره‌برداری از این پروژه قرار است چه اتفاقاتی بیفتد. ونکته بعدی این که آیا مردم اطمینان ندارند همان اتفاقی که گفته می شود در این مرکز می‌افتد یا نه. دانستن حق مردم است، سئوال کردن حق شهروندان است. توضیح خواستن و  پیگیری کردن حق افراد است و وظیفه شورا و شهرداری پاسخ‌گویی است. بزرگ‌ترین ضعف مدیریت شهری در اجرای پروژه‌هایی که نتیجه آن به وجود آمدن نارضایتی اجتماعی است، بی توجهی به افکار عمومی و مدیریت بر افکار عمومی است.

طلایی در پاسخ به این پرسش که با وجود نارضایتی هایی که اهالی خیابان ۱۷ شهریور و مجتمع بهاران در حکیمیه وجود دارد و از طریق رسانه ها و نامه نگاری ها با شورا و شهرداری به گوش مدیران شهری رسیده است به نظر می رسد توجهی به خواست مردم نمی شود گفت : در بدنه  شهرداری متاسفانه گوش شنوایی برای شنیدن به حرف ها و اعتراضات مردم نیست و سیستم شهرداری معتقد بر این است که تصمیمی گرفته شده و ما باید اجرا کنیم و دیگران هم باید بگویند چشم و به کار خود مشغول شوند. این بدترین نگاه به مردم و افکار مردم است. این بی احترامی به مردم است. اگرچه معتقدم بدون شک شخص شهردار تهران، اینگونه نمی خواهد باشد اما سیستم شهرداری در عمل رفتارهایش به گونه ای است که اینگونه القا می شود. من بارها به مدیران پروژه ۱۷ شهریور توصیه کرده‌ام که شما بروید با مردم حرف بزنید، آنها را توجیه کنید، اما خودم شاهد بودم وقتی در معرض ا عتراضات مردمی قرار می گیرند، با بی حوصلگی، بی محلی کردن و نظیر این رفتارها، مردم را بیشتر تحریک می کنند.

 وی ادامه داد:  کسی که قرار است در پروژه هایی که با مردم در ارتباط است، کاری را انجام بدهد، باید آنقدر آستانه تحملش بالا باشد و برای مردم احترام و حق قائل باشد که مردم را به عنوان کارفرمای خودش بداند و به خودش اجازه ندهد که رفتاری انجام دهد که شأن کارفرما را زیر سوال ببرد. باید سیستمی ایجاد کنیم که اگر مردم رفتار و افکار ناشایستی دیدند امکان حذف اینگونه افراد را داشته باشند. مدیریت شهری باید  نظارتی بر اینگونه مسائل داشته باشد.

طلایی در پاسخ به این پرسش که شهردار تهران نیز در مصاحبه ای که با یکی از خبرگزاری ها داشته است معترضان خیابان ۱۷ شهریور را عده ای از کسبه دانسته است و اعتراض عمومی به این پروژه را نپذیرفته است، گفت: بر اساس شناختی که از شهردار تهران دارم و در نیروی انتظامی با وی کار کرده‌ام، عنوان می کنم که شخص شهردار اینگونه نیست، اگر این آقای قالیباف امروز، همان آقای قالیباف زمان نیروی انتظامی باشد، وی در نیروی انتظامی جزو کسانی بود که مرکز مشاوره و مددکاری اجتماعی ایجاد کرد که نشان دهنده آن است که به افکار عمومی توجه دارد. اما این که در کلان رویکرد وی  عوض شده باشد، من تصدیق نمی کنم. شاید به طور موضوعی، در یک موضوع واکنش اینچنینی داشته است. به نظر من از شهردار تهران چنین انتظاری نیست و ایشان سعه صدرشان بیش از اینهاست که در چنین مسائلی واکنش اینگونه ای داشته باشند که این اعتراض را در حد کسبه عنوان کنند. در حالی که  اعتراض در ۱۷ شهریور، فراتر از کسبه است.