پیشنهاد جالب عضو شورای شهر تهران
به گزارش پایگاه خبری شورا آنلاین مراسم رونمایی از کتاب «نگاهی به دروازه‌غار» به قلم احمد مسجد جامعی، در قهوه خانه حسین رمضان یخی، برگزار شد. در این مراسم مسجد جامعی با ابراز خوشحالی از حضور در این محله و رونمایی کتاب در این قهوه خانه، اظهار کرد: هدفم این بود که مسائل تهران را از سایه به آفتاب و از حاشیه به متن بیاورم.
او با بیان اینکه می‌دانستم دلسوزی‌های مشترکی بین ما برای بهبود شرایط زندگی در شهر و افزایش کیفیت زندگی وجود دارد، گفت: با بحث، نشست و گفت‌وگو است که می‌توانیم راه‌های بهتری پیدا کنیم. تاکیدم بر این است که قبل از عمل باید فکر کنیم؛ فکر مسئله مهمی است و در ظهور حضرت مهدی(عج) هم آمده است که افکار و اندیشه ها به اوج می‌رسد.
عضو شورای اسلامی شهر تهران، با تاکید بر اینکه باید حالت مونولوگ به دیالوگ تبدیل شود، خاطرنشان کرد: تلاش این کتاب، بر این است که همه در این فضا مشارکت کنند. به‌همین دلیل است که به این قهوه‌خانه آمدم و با کسانی نشستم که شاید دیده نمی‌شدند و با آنها به صحبت پرداختم و از دل آن صحبت‌ها چیزهای زیادی آموختم و سعی کردم آنچه را که شنیده‌ام، عینا نقل کنم.
مسجد جامعی ادامه داد: ما می‌توانیم با داشتن نظرهای متفاوت عمل کنیم و هر نقطه تهران شرایط خودش را دارد. الگوی دروازه‌غار برای ری و نیاوران و سایر محله‌ها نمی‌تواند تکرار شود. الگوی دروازه غار برای دروازه غار بوده و برای همین محله پهلوان خیز و عالم خیز است. برای همین محله‌ای است که بر خلاف آنچه شاید در نگاه اول به نظر بیاید که محله‌ای مرد سالار است، اتفاقا زنان در آن نقش و جایگاه ویژه ای دارند.
او افزود: ما در اینجا مسجد شوشتری‌ها را داریم که کلا در اختیار خانم‌ها بوده است. شاید در هیچ کجای ایران مسجدی وجود نداشته باشد که کلا زنانه باشد. همچنین خادمه‌ای داریم که چهار دهه است خادم مسجدی است که آقایان و جوانان به آن می‌روند و این تنها مسجدی است که خادم آن یک زن است. همه اینها می‌گوید که اینجا امنیت داشته و این امنیت ماحصل چیزی بود که مردم در اینجا ایجاد می‌کردند.
نویسنده کتاب «نگاهی به دروازه غار» با اشاره به سنت‌هایی که در محله وجود داشت، تصریح کرد: «این قهوه‌خانه مرکز شاهنامه خوانی، پرده خوانی و روضه خوانی بوده است. اینجا میزی داشته که میز نقالی بوده است. میزی که من تا به حال جایی ندیدم. چه اشکالی دارد که اینجا یک کتابخانه هم داشته باشد؟.
عضو شورای اسلامی شهر تهران پیشنهاد داد: پیشنهادم این است که قهوه‌خانه‌ها دارای کتابخانه شوند. مگر نمی‌توانیم یک کتابخانه کوچکی را اینجا طراحی کنیم وکتاب‌های متناسب با قهوه‌خانه را در آن قرار دهیم؟
او در ادامه با طرح پرسش‌هایی، صحبت‌های خود را اینگونه ادامه داد: چرا برای جایی که مرکز فرهنگی محله و مرکز نقالی و شعرخوانی بوده و محل عرضه صنایع فرهنگی بوده است، ارزش قائل نیستیم؟ چرا نتوانیم موزه بزرگ هنرهای آئینی را در اینجا راه اندازی کنیم؟ چرا ما می‌توانیم نقالی را در تالارهای شمال تهران داشته باشیم ولی در اینجا که مرکز نقالی بوده است، خبری نیست.
مسجد جامعی اضافه کرد: اینها چیزهایی است که این محله ظرفیتش را دارد و می‌تواند با همکاری مردم و کسانی که سال‌ها در اینجا بودند، این کارها را انجام داده و به سامان رساند.
بنا براعلام سایت شورای شهر تهران، عضو شورای اسلامی شهر تهران، تاکید کرد: به مردم این محله قول داده بودم تمام تلاشم را برای بهبود شرایط اینجا انجام دهدم و تلاشم این بود که بتوانم این مسائل را مطرح کنم. شهرداری و شورای شهر با این مسئله هم راستا شدند و امیدوارم همه کمک کنند تا فضایی متناسب با شان آئین‌های خودمان را بسازیم. چیزی که جلوه نهایی آن در جایی صورت می‌گیرد که ما به آن مدینه المهدی می‌گوییم و تکامل یافته مدینه‌النبی است.
او در پایان با بیان اینکه کتابخانه این قهوه‌خانه را خودم راه‌اندازی می‌کنم، بار دیگر بر پیشنهاد خود تاکید کرد و گفت: پیشنهادم این است که کتابخانه قهوه‌خانه‌ها را راه‌اندازی و برای هر قهوه خانه‌ای که سابقه‌ای داشته کتابخانه‌ای متناسب را طراحی کنیم.
