واکنش سرخو به دو شغله بودن/همه اعضای شورا، شغل اصلیشان چیز دیگری است!
به گزارش پایگاه خبری شورا آنلاین محسن سرخو در پاسخ به سوالی در خصوص دریافت حقوق همزمان توسط وی از شورای شهر و هیات مدیره سازمان تأمین اجتماعی هم گفت: به قانون شوراها رجوع کنید. براساس قانون عضویت در شورای شهر شغل تلقی نمی‌شود و با عضویت در شورای شهر تنها در مشاغلی از جمله وزارت و معاون وزیر و مدیرکلی نمی‌توان شاغل شد. بنده وقتی عضو شورای شهر شدم استعلام کردم و مشخص شد که با عضویت هیات مدیره تأمین اجتماعی مغایرتی نداشت. همه اعضای شورا، شغل اصلیشان چیز دیگری است.
سرخو همچنین در خصوص اتهام تغییر کاربری خانه و پارکینگ منزل مسکونیش با کذب خواندن این موضوع گفت: این خبر توسط یکی از خبرگزاری‌ها منتشر شده بود.
محسن سرخو در تشریح این اتهام گفت: طرف کار من نبودم و همسرم بود که به وی تهمت زده شد. پاسخی به خبرگزاری دادیم که با سانسور منتشر شد. افتراهای جدیدی مطرح شد. مجدداً پاسخ داده شد و پاسخ را با تأخیر و پس از سانسور منتشر کردند.
وی در ادامه از شکایت انجام شده از این خبرگزاری خبر داد و گفت: شکایت کردیم. مراحل شکایت هم از مرحله بازپرسی گذشته و کذب بودن برای بازپرس مشخص شده است.
سرخو در خصوص این ساختمان هم تأکید کرد که سال ۸۳ ساخت آن آغاز شد و در سال ۸۸۸ به پایان رسید. بنده هم در نیمه دوم سال ۹۲ عضو شورای شهر تهران شدم و بنده به هیچ عنوان نمی‌توانستم در این موضوع دخل و تصرف داشته باشم.
سرخو همچنین تأکید کرد که همسر من به میزان ۳۶ درصد در این ساختمان مشارکت داشته است و بنده هم مطلقا در این قضیه دخالتی نداشته‌ام.
وی در خصوص تغییر کاربری پارکینگ به مسکونی در این ساختمان هم گفت: بر اساس قوانین ۶۰ درصد سطح به اضافه ۲ متر تراکم مقدور بوده است و این در حالی بود که تنها ۵۶ درصد به ما اجازه داده بودند. چون بخشی از تراکم کسری داشت، در پارکینگ همکف مجوز دادند.
سرخو در خصوص علت تغییر کاربری این ساختمان از آموزشی به مسکونی هم گفت: آنجا مدرسه اسلامی دایر بود و چون به سختی دانش‌آموزان گزینش می‌شدند و هزینه حق‌التدریس‌ها زیاد بود مدرسه زیان‌ده بود و به تعطیلی کشیده شد.
وی در خصوص شکایت از خبرگزاری منتشر کننده اسناد اتهام همسرش نیز گفت: انتظار داشتیم بعد از آنکه این خبرگزاری در مراحل بازپرسی متوجه شد که اشتباه کرده است حداقل یک عذرخواهی کند و اگر عذرخواهی می‌کردند ما شکایتمان را پس می‌گرفتیم.
